Może i POZBYŁAM SIĘ NADWAGI ale to ciągle nie jest to... Muszę znowu zacząć ćwiczyć, ponieważ pomimo tego, że tracę kilogramy nie widzę żadnej wizualnej różnicy, w centymetrach też nic nie spada... Nie chcę pojawić się w nowej szkole taka sama jak w gimnazjum... Nie chcę już być grubasem... Nie znoszę siebie i swojego ciała!
Chcę wreszcie ubrać obcisłą sukienkę... Zazdroszczę wszystkim szczupłym dziewczynom, tego, że w każdym ubraniu wyglądają super! Że mogą ubrać co chcą, a nie tak jak ja: Bierz bo jest twój rozmiar...
Nie czuję się teraz dobrze w swoim ciele. Kiedy widzę się w lustrze mam ochotę je rozwalić tak, aby się skaleczyć, zamknąć się w pokoju i już nigdy z niego nie wychodzić... Może nie jest pisane mi być szczupłą?
Mogłam iść dziś na imprezę... Ale nie jestem na siłach właśnie z tego powodu, nie chcę aby ludzie mnie taką widzieli...
Nie możesz się poddawać, kochanie! :( wiem, że trudno jest w odchudzaniu znaleźć na tyle cierpliwości i wytrwałości, ale zobaczysz, że nie pożałujesz!! Prędzej czy później na prawdę pojawią się efekty!
OdpowiedzUsuńJestem w takiej samej sytuacji :/ nie mam żadnej motywacji do ćwiczeń. Przede mna tez nowa szkoła ,ale trzeba sie zebrać i zacząć ćwiczyć ;)
OdpowiedzUsuńŻyczę tobie powodzenia ,ja spróbuje zawsze warto.
Pozdrawiam
Świetny blog! Nominowałam się do Liebster Blog Award :) Mam nadzieję, że się nie obrazisz... Pozdrawiam i zapraszam do mnie♥
OdpowiedzUsuń